Dacht jij dat je wensenlijst al een kluif was? Wees welkom in de next stage: de bezichtiging(en). Esra en Don zijn beland bij huis numero 6.
Waar je in hun vorige blog nog kon lezen over het ‘eisenpakket’, toetsen zij dit deze keer in de praktijk. Het resultaat: 6 bezichtigingen van totaal verschillende stijlen. Hoe dat kan en vooral hoe dat ging is het doorlezen waard. Check de blog van deze vrolijke starters!
De eerste bezichtiging
Daar gingen we dan…Onze ál-ler-eerste bezichtiging. Een mooi wit vrijstaand jaren ’60 huis, 4 slaapkamers, genoeg ruimte mét garage. Het klonk niet alleen goed, het bleek ook nog eens perfect. De ruimte, de stijl: daar konden we wel wat mee. We trommelden een dag later meteen de ouders op voor een nieuwe check. En wat bleek: er was al een bod uitgebracht… Wat! Nu al? Jip! We stonden meteen voor een lastige optie: meebieden of niet? We besloten uiteindelijk om het feestje aan ons voorbij te laten gaan. Waarom? Een huis is zo’n grote investering, dat wilden we niet binnen een of twee dagen beslissen. En al helemaal niet zonder de adviezen van onze ouders. Er komt vast wel iets nieuws, toch?
To klus or not to klus?
Ok, stiekem zijn we niet echt van het klussen. Ik zie mezelf niet iedere vrije avond met een sloophamer en verfkwast in de hand staan. Maar het aanbod van niet-klushuizen schoot niet echt op, dus we besloten toch eens een kijkje te nemen. Dit keer gingen de ouders (ofwel verbouwexperts pur sang) meteen mee! De bestemming: een vrijstaand jaren ’60 huis in een rustige omgeving met uitzicht op een weiland. Prachtige eerste indruk! Toen we binnenstapten zakte mij jammer genoeg al meteen de moed in de schoenen. Die schrootjes, dat behang: ai! Maar mijn ouders zagen nog mogelijkheden. Totdat ze op de tweede verdieping kwamen. Dat waren wel heel veel scheuren. Hmm, een no-go dus.
Tip van Esra! Ga je een klushuis bezichtigen? Neem dan meteen een klusexpert mee. Zo kom je niet voor onaangename verassingen te staan.
Hart + Hoofd = Kopen
We bezochten nog een paar huizen, maar er zat geen winnaar tussen. Toch maar weer ‘Funda-en’. Uit pure moedeloosheid klikte ik op een huis wat op het eerste gezicht geen match was. Maar toen zag ik, tot mijn verbazing, dat dit huis vanbinnen fan-tas-tisch was! Weliswaar niet vrijstaand, maar wat een karakter met hoofdletter K! Mooie vloeren, hoge plafonds…..Don en ik waren op slag verliefd! Maar enkele kritische vragen van onze ouders deden ons weer landen op aarde. Echt toekomstbestendig was dit huis niet. Helaas weer geen geluk.
Tip van Don: Koop niet alleen met je hart, maar zeker ook met je hoofd. Een buitenstaander kan je vaak net de goede vragen stellen.
Wachten, wachten en nog eens wachten
De maanden erna typeerden zich als wachten, kijken, wensen bijstellen, weer kijken en weer wachten. Maar we proberen de moed niet op te geven, hoe moeilijk dat soms ook is. Ik geloof oprecht dat er zoiets is als ‘het lot’. Als een huis voor je bestemd is komt dat er wel en ik ben er van overtuigd dat dat bij Don en mij ook gaat gebeuren. En vergeet niet om advies te vragen bij je ouders of lotgenoten, want zij weten namelijk als geen ander hoe het is!
Hoe onze zoektocht afloopt, lees je de volgende keer. Stay tuned!
Het team geeft je handige tips, vinklijstjes of schetst bijzondere woonverhalen zodat jouw woonstap soepeltjes verloopt.
